16 Şubat 2020 Pazar

YEHOVA ŞAHİTLERİ KİMLERDİR? AMAÇLARI NELERDİR?


YEHOVA ŞAHİTLERİ KİMLERDİR? AMAÇLARI NELERDİR?

Amerika Birleşik Devletlerinde Charles Taze Russel tarafından 1872de kurulan, 1931 senesinden sonra kendilerini bu adla tanıtmaya çalışan misyoner teşkilâtına verilen ad.

Teşkilâtın kurulduğu yıllardaki ismi Zions Watch Tower Bibel and Tract Society of Penssylvania” (Siyon Gözetleme Kulesi Pensilvanya Bilimsel Araştırma Cemiyeti) olarak îlân edildi. 1896 târihinde teşkilâtın adı değiştirilerek Watch Tower Bible and Tract Society (Gözetleme Kulesi İncil Araştırma Cemiyeti) oldu ve teşkilâtın merkezi Penssylvania dan Brookyln e taşındı.

Charles Taze Russel den sonra teşkilâtın başına geçen Joseph Franklin Rutherford hakîki tanrının Yehova (Yahova) olduğunu ileri sürerek teşkilâtın adının Yehova Şâhitleri olmasını benimsedi. Rutherford banda aldığı vaazlarını dernek üyelerine dağıtarak propagandalarının yapılmasını teşvik etti. Dernek üyeleri ses bantlarını kapıların önünde dinleterek yeni üyeler ve yandaşlar kazanmaya çalıştılar. New York ta Brooklyn deki merkezden idâre edilen derneğin başına Rutherford dan sonra Nathan Homer Knorr geçti. Knorr yeni liderler ve misyonerler yetiştirmek üzere Gilead da, atch Tower Kitab-ı Mukaddes okulunu kurdu. Teşkilâtın bütün kitap ve makâlelerinin imzâsız yayınlanması prensibini getirdi. Knorr önderliğindeki teşkilât üyeleri Kitab-ı Mukaddese yeni yorumlar yaptılar. Knorr dan sonra Frederick W. Franz teşkilât başkanı oldu.

Diğer Hıristiyanlardan ve Yahûdîlerden farklı inanışlara sâhip olan Yehova Şahitleri teşkilâtı gün geçtikçe genişledi. Amerika Birleşik Devletleri dışındaki diğer ülkelerde de merkezler ve şûbeler açıldı. Gizli ve kendilerine has metodlarla propaganda yapan Yehova Şâhitleri 1917-1928 seneleri arasında öğrettikleri hususlarda ve inançlarında 148 kadar değişiklik yaptılar. Karmakarışık bir inanç sistemi hâline gelen Yehovacılık, gerçek Hıristiyanlık iddiası ile ortaya çıkmasına ve Yahûdîlikle Hıristiyanlık karması gibi görünmesine rağmen onlardan tamâmen farklı bir inanış haline geldi. Yehova Şâhitleri kendilerini Yeni Millet kabul ettiler. Bu sebepten hiçbir milletin bayrak ve sancağını benimsemedikleri gibi kendilerinden başka bütün milletleri ve toplulukları şeytanın askerleri olarak kabul ettiler. Kendi teşkilâtları içinde papaz, kilise veya kilise topluluğu gibi terimleri kullanmaktan kaçındılar. Kiliseler Birliği hareketine de katılmadılar. İkinci Dünyâ Savaşı yıllarında Almanya ve öteki mihver devletlerinin yanında bâzı Müttefik Devletler de Yehova Şâhitlerinin faâliyetlerini yasakladılar. Yeni bağımsızlığına kavuşmuş olan ve daha çok milliyetçilik duygusuna sâhip olan diğer devletler de Yehova Şâhitlerine karşı baskı uyguladılar. Daha sonra ABD mahkemelerinde açılan çeşitli dâvâlar sonunda Yehova Şâhitleri görüşlerini ve inançlarını açıklama hakkını elde ettiler. Pekçok ülkede açılan dâvâlar neticesinde Yehova Şâhitlerinin çalışmaları Kânûnî bir statüye bağlandı. 1950 den sonra Türkiye de de faâliyet göstermeye başlayan Yehova Şâhitleri hakkında birçok kânûnî soruşturma dâvâları açıldı. Ancak dâvâların hepsi beraatla netîcelendi. 1960 larda yargıtay kararlarıyla bu akımın ayrı bir inanç olduğu hükme bağlandı.

Kurulmuş makina gibi merkezden gelen fikir ve düşüncelerin propagandasını yapan Yehova Şâhitlerinin hepsi aynı şeyi anlatırlar. Tatlı okşayıcı dillerle bilhassa Müslüman yavrularını aldatmaya, kendi gâyelerine hizmet ettirmeye çalışırlar. Telefon rehberlerinden aldıkları adreslere broşürler, risâleler, gönderirler. Şık, süslü giyinmiş güzel kızları kapı kapı dolaştırarak evlere, iş yerlerine bu risâleleri bıraktırırlar. Müslümanlar, dinlerinin esaslarını çok iyi bildiklerinden bunların saçma, mesnetsiz yalanlarına kanmamaktadır. Propagandalarını çok sayıda kitap, broşür ve vaazla yürüten Yehova Şâhitleri Krallık salonları denen kiliselerde toplanırlar. Râhip ve papazları yoksa da, toplanma merkezleri New York ta (Brooklyn) olan vaizleri vardır. Teşkilâtın mahallî şûbe veya topluluklarına bağlı üyelerinin çoğu krallık yayımcısı olarak çalışır. Bunların haftada beş saati Krallık Salonu ndaki toplantılara ayırması ve şartlar müsâit olunca kapı kapı gezerek inançlarını halka anlatması istenir.

Teşkilâta bağlı misyonerlerin bir kısmı yarım günlük işlerde çalışırlar ve ayda yüz saat dînî hizmetlerde bulunurlar. Bir kısım misyonerler ise bütün zamanlarını dernek çalışmalarına ayırırlar. Ücret karşılığında ayda en az 150 saat dernek için çalışırlar. Yehova Şâhitlerinin çalışmalarını başlıca üç kuruluş düzenlemektedir. Bunların en büyüğü Pennsylvania da Russel tarafından kurulan Watch Tower Biblo and Tract Society, diğerleri aynı kuruluşun New York Şûbesiyle Uluslararası Kitab-ı Mukaddes Talebeleri Derneğidir. İki ayda yayımlanan Watchtower ve Awake dergileri başlıca yayın organlarıdır.

Dünyâdaki 239 ülkede faaliyet gösteren Yehova Şâhitlerinin sayısı onların iddiasına göre 7 milyon. Aslında 2 milyon civârındadır.Türkiye de ise 1000 kadar Yehova Şâhidi bulunmaktadır.

Teşkilâtı kuran Charles Taze Russel karakter yapısı, yaşayışı ile çok dikkat çeker. Söyledikleri ile yaptıkları tamâmen birbirine zıttır. Şöyle ki; evlâtlık kızı Rose Bolyye tecâvüz ettiği için karısı Maria Francis tarafından mahkemeye verilmiş ve mahkemede suçunu îtirâf ederek hüküm giymiştir. Ayrıca kendisini çevresinde Çok saygıdeğer bir çoban olarak tanıttığı için Protestan Baptist Kilisesi Yesi C. Ross, onun sahte bir çoban olduğu hakkında bir broşür yayınladı ve bu sebepten mahkemelik oldular. Russel; kendisinin hiçbir din adamı tarafından takdis edilmemiş olduğunu mahkemede îtirâf etti. Mahkeme, Russel in yalan yere yemin eden bir yalancı olduğuna dâir hüküm vermiştir.Russel ayrıca, buğday satışında halkı dolandırdığından mahkemeye sevk edilmiş ve mahkûm olmuştur.Çin e ve Japonya ya yaptığı seyâhatler sonunda oralarda ilk misyoner teşkilâtını kurduğunu iddiâ ettiğinden, kiliseler tarafından mahkemeye verilerek, mahkeme kayıtlarına; Yalan yere propaganda yapan kişi olarak geçmiştir.

Görünüşte hazret-i Îsâ dan, Kitab-ı Mukaddesten bahs eden Yehova Şâhitleri gerçekte dünyâ cenneti inancını yaymak için Siyonizmin emrinde çalışmaktadırlar. Kitâb-ı Mukaddesin Yehova adını verdikleri tanrının kelâmı olduğunu, kendilerinin hazret-i Âdem in oğlu olan Hâbil’den, hazret-i Îsâ ya kadar süregelen uzun devredeki şâhitlerin son temsilcileri olduklarına inanırlar. Hazret-i Îsâ nın Tanrı Yehova tarafından yer yüzünde Îsâ Krallığı adında bir din devleti kurmakla vazifelendirildiğine ve günahkârların hazret-i Îsâ aracılığıyla yeniden Tanrı Yehova ya bağlanabileceğine inanırlar. Kurulacak olan Îsâ Krallığının 144.000 seçkin Yahûdî tarafından idâre edileceğine inanırlar. Cennete, Cehenneme ve öldükten sonra dirilmeye, meleklere, kazâ ve kadere, kıyâmete ve rûhun varlığına inanmazlar. Ölüm kişinin tamâmen yok olmasıdır derler. Yeryüzünde kurulacak Cennete hazret-i Îsâ nın bu krallığı idâre edeceğine, Yehova Şâhitlerinin bu krallıkta yaşayıp hiç ölmeyeceklerine inanırlar. Ayrıca kehânette bulunarak, Şeytan ve Yehova arasında, Yehova’nın zaferiyle neticelenecek olan bir savaşın haberciliğini yaparlar. Dünyânın bu savaşta sağ kalanların mekânı olacağını söylerler. Suda vaftiz olurlar.

Yehova Şahitleri,Hıristiyan alemi tarafından ayrı bir inanç olarak görülmektedir. İncil'i gerçek anlamda hayatlarına uygulamaya çalışırlar.Üçlüğe (Baba-Oğul-Kutsal Ruh) inanmazlar.Gerçek dini bugünkü Hıristiyan aleminin değil,İ.S. 1. yüzyıldaki Hıristiyanların uyguladığına inanır ve buna bağlı kalırlar. İncil'in oryantalistik özelliğine inanırlar.Gerçek dinin tek olduğuna,bunun hangi din olduğununun ise Kutsal Kitap'ta (Tevrat, Zebur, İncil) belirtildiğine inanırlar.

Yeryüzünde yaşayan kötü insanların kıyamette yok olmayacağına, Yehova ve Göklerin Krallığı'nin tek sahibi İsa Mesih tarafından iyi insanlara ebediyen cennet olarak verileceğine inanırlar. Yalnızca Cennet inancı vardır.Ama Cennetin bu dünyada olacağına inanırlar.Cehenneme inanmazlar.Bunun yerine Tanrı'nın adaletini kötü yürekli kişileri ebediyen yok ederek göstereceğine inanırlar. Bu anlamda tekrar dirilme inançlari vardır fakat dirilecek olanlar bu dünyanın cennete dönüşmüş halinde yaşayacaktır. Yani cennete kavuşamama ebediyen ölüm halinin devamını ifade etmektedir.

 

Millî ve mânevî değerleri inkâr ve insanlara dünyâ cenneti vâd etmeleri bakımından, Yehova Şâhitleri ile komünistler arasında tam bir benzerlik vardır.

Zinâ dışında herhangi bir sebeple boşanmaya ve kutsal metinlere aykırı olduğunu ileri sürerek kan nakline karşı çıkarlar. 

İnanç olarak sigara içmezler.Silah tutmaya ve öldürmeye karşıdırlar. Bu sebeple askerlik yapmazlar,savaşa katılmazlar,asker olmayı ve bayrağı selâmlamayı reddederler.Siyasete karışmazlar.Dünyadaki sorunların ancak Tanrı'nın Gökteki Krallığı (Yönetimi) tarafından çözüleceğine inanırlar.

Yehova Şâhitleri üç zümreye ayrılır. İlk zümre sâdıklar olup, bunlar 150.000 civârındadır. Geri kalanlar ise uşak ve hizmetçi mevkiindedirler. Teşkilâta yeni girenler üçüncü zümrede olmayı baştan kabul ederler.

Yehova Şâhitleri kendi inanışları ve kurmayı hayâl ettikleri düzen dışında bütün dinlere, anayasalara, kânunlara, nizamlara, milletlere, bayrağa, sancağa, devlete ve askerliğe düşmandırlar. İsrâilde savaş aleyhtarlığı, sancak, bayrak, vatan, millet, millî marş, devlet, askerlik vb. düşmanlığı ile ilgili propaganda yapmazlar. Yehova Şâhitlerinin 1968 Yıllığında İsrail in Altı Gün Savaşında Araplara karşı zafer kazanmaları medh edilmekte, Arap devletlerinin sınırlarının açılması sebebiyle bu sınır bölgelerindeki Yehova Şâhitlerinin buluşup görüşmeleri sevinçle anlatılmaktadır.

Müstakil bir dîne sâhip olmayan, kendisini açıkça ortaya koymayan bu gizli teşkilât devletimizin hukûkî, siyâsî, iktisâdî ve sosyal nizamlarına tamâmen aykırı bir kuruluştur. Bu teşkilât mensupları İslâmiyetin ve Müslümanların da düşmanıdırlar.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder